Καμία «αχτίδα» αποκλιμάκωσης δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα όσον αφορά τον εμπορικό πόλεμο που έχει ξεσπάσει μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας, καθώς η κυβέρνηση Τραμπ ανακοίνωσε νέα λιμενικά τέλη για πλοία που συνδέονται με το Πεκίνο. «Στόχος μας να αντιστραφεί η κινεζική κυριαρχία», λένε στην Ουάσινγκτον.
«Τα πλοία και η ναυτιλία είναι ζωτικής σημασίας για την αμερικανική οικονομική ασφάλεια και την ελεύθερη ροή του εμπορίου», ανέφερε ο εμπορικός αντιπρόσωπος των ΗΠΑ Τζέιμισον Γκριρ σε δήλωσή του, με την οποία ανακοίνωσε τα νέα τέλη, τα περισσότερα από τα οποία θα έχουν ισχύ στα μέσα Οκτωβρίου.
«Οι ενέργειες της κυβέρνησης Τραμπ θα αρχίσουν να αντιστρέφουν την κινεζική κυριαρχία, να αντιμετωπίζουν τις απειλές για την αμερικανική αλυσίδα εφοδιασμού και να στέλνουν ένα μήνυμα ζήτησης για πλοία αμερικανικής κατασκευής», δήλωσε ο Γκριρ.
Σύμφωνα με τον νέο κανόνα, τα τέλη ανά χωρητικότητα ή ανά εμπορευματοκιβώτιο θα ισχύουν για κάθε ταξίδι κινεζικών πλοίων στις ΗΠΑ και όχι σε κάθε λιμάνι, όπως ανησυχούσαν ορισμένοι στον κλάδο.
Το τέλος θα υπολογίζεται έως και πέντε φορές ετησίως και μπορεί να απαλλάσσεται εάν ο πλοιοκτήτης δώσει παραγγελία για πλοίο αμερικανικής κατασκευής.
Κυρίαρχη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η ναυπηγική βιομηχανία των ΗΠΑ μειώθηκε σταδιακά και σήμερα αντιπροσωπεύει μόλις το 0,1% της παγκόσμιας παραγωγής. Ο τομέας κυριαρχείται από την Ασία, με την Κίνα να κατασκευάζει σχεδόν τα μισά από όλα τα πλοία που δρομολογούνται, μπροστά από τη Νότια Κορέα και την Ιαπωνία. Οι τρεις αυτές χώρες αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το 95% της πολιτικής ναυπηγικής βιομηχανίας, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ.
Θα υπάρχουν χωριστά τέλη για τα πλοία που λειτουργούν από την Κίνα και τα πλοία που κατασκευάζονται από την Κίνα, και τα δύο θα αυξηθούν σταδιακά τα επόμενα χρόνια.
Για τα κινεζικής κατασκευής πλοία, το τέλος ξεκινά από 18 δολάρια ανά καθαρό τόνο (NT) ή 120 δολάρια ανά εμπορευματοκιβώτιο – που σημαίνει ότι ένα πλοίο με 15.000 εμπορευματοκιβώτια θα μπορούσε να επιβαρυνθεί με τέλος ύψους 1,8 εκατ. δολαρίων.
Όλα τα μη αμερικανικής κατασκευής πλοία μεταφοράς αυτοκινήτων θα πληγούν επίσης με τέλη που θα ισχύσουν σε 6 μήνες.
Η Ουάσινγκτον εισάγει επίσης νέα τέλη για τα πλοία μεταφοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), αν και αυτά δεν τίθενται σε ισχύ για τρία χρόνια.
Σε ενημερωτικό δελτίο που συνοδεύει την ανακοίνωση αναφέρεται ότι τα τέλη δεν θα επηρεάζουν «τη ναυτιλία στις Λίμνες ή στην Καραϊβική, τη ναυτιλία από και προς τα εδάφη των ΗΠΑ ή τις εξαγωγές χύδην εμπορευμάτων με πλοία που φθάνουν στις Ηνωμένες Πολιτείες κενά».
Εκτός από τα τέλη, ο Γκριρ ανακοίνωσε επίσης προτεινόμενους δασμούς σε ορισμένους γερανούς πλοίων προς ξηρά και στον κινεζικό εξοπλισμό χειρισμού φορτίων.
Κλιμακώνεται η ένταση στην Τουρκία μετά τη σύλληψη του δημάρχου Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου, με μαζικές διαδηλώσεις, περιορισμούς στο διαδίκτυο, οικονομικά μποϊκοτάζ και διεθνείς αντιδράσεις, ενώ η Meta ανακοίνωσε ότι δέχεται βαριά πρόστιμα επειδή αρνήθηκε να λογοκρίνει περιεχόμενο κατόπιν αιτημάτων της κυβέρνησης Ερντογάν
Στη σημερινή Τουρκία, οι εξελίξεις δεν καθορίζονται μόνο από τις πολιτικές αποφάσεις πίσω από κλειστές πόρτες, αλλά διαμορφώνονται στους δρόμους, στα πανεπιστήμια, στα θέατρα και στις πλατείες. Εκεί όπου πολίτες υψώνουν τη φωνή τους διεκδικώντας το δικαίωμα στην έκφραση, τη διαφωνία και την ελπίδα. Η σύλληψη του δημάρχου Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ Ιμάμογλου, τον Μάρτιο, λειτούργησε ως καταλύτης μέσα σε ένα ήδη τεταμένο πολιτικό κλίμα, πυροδοτώντας αντιδράσεις που ξύπνησαν μνήμες από το κίνημα του πάρκου Γκεζί το 2013.
Κατηγορούμενος για υπόθεση διαφθοράς, ο Ιμάμογλου –προεδρικός υποψήφιος του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) και βασικός πολιτικός αντίπαλος του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν– θεωρείται από πολλούς ως το πρόσωπο που συμβολίζει την προοπτική πολιτικής αλλαγής στη χώρα. Η σύλληψή του ερμηνεύεται από την αντιπολίτευση και μεγάλο μέρος της κοινωνίας ως ξεκάθαρη πολιτική δίωξη.
Η αντίδραση υπήρξε άμεση. Μαζικές διαδηλώσεις, εκκλήσεις για οικονομικό μποϊκοτάζ, φοιτητικές απεργίες και, από την άλλη πλευρά, αυξανόμενη καταστολή και περιορισμοί στην ελευθερία του λόγου. Το ερώτημα που αναδύεται ξανά, δώδεκα χρόνια μετά το Γκεζί, είναι περισσότερο επίκαιρο από ποτέ: «Προς τα πού βαδίζει η Τουρκία;»
Μέχρι σήμερα, περισσότεροι από 1.000 άτομα έχουν συλληφθεί σε σχέση με το κίνημα διαμαρτυρίας που γεννήθηκε μετά την κράτηση του Ιμάμογλου. Ο κρατικός μηχανισμός ενεργοποιήθηκε σε όλα τα επίπεδα. Το μήνυμα ήταν σαφές. Οποιαδήποτε μορφή αλληλεγγύης, οποιοδήποτε κάλεσμα για ειρηνική αντίσταση – ακόμη και ένα hashtag – μπορεί να θεωρηθεί απειλή κατά του κράτους.
Απαγορευτικό Ερντογάν σε ηθοποιό να παίξει στην Ελλάδα
Μέσα σε αυτό το τοπίο, γεννήθηκε και εδραιώθηκε το κίνημα του μποϊκοτάζ. Όχι με κραυγές ή βιαιότητες, αλλά με μια σιωπηλή, καθημερινή αντίσταση. Οι φοιτητές στα πανεπιστήμια σταμάτησαν ν' αγοράζουν καφέ από τις καντίνες, απέφυγαν τις επιχειρήσεις που συνδέονται με φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ, άφησαν τ' αμφιθέατρα άδεια αλλά τις αυλές γεμάτες συζητήσεις. Το μποϊκοτάζ έγινε το όχημα της πολιτικής ανυπακοής. Και αυτό τρόμαξε.
Η είδηση της σύλληψης του ηθοποιού προκάλεσε άμεσες αντιδράσεις, κυρίως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου χρήστες εξέφρασαν την ανησυχία τους για την ελευθερία της έκφρασης και τη μεταχείριση δημόσιων προσώπων που συμμετέχουν σε πολιτικές δράσεις. Ο Uzumoglu τέθηκε υπό κατ’ οίκον περιορισμό και του επιβλήθηκε απαγόρευση εξόδου από τη χώρα, με αποτέλεσμα να χάσει τον ρόλο που είχε στη θεατρική παραγωγή «Τα Σκυλιά» στην Αθήνα.
Το περιστατικό εντάσσεται σ' ένα ευρύτερο πλαίσιο πολιτικών και κοινωνικών εντάσεων στην Τουρκία, καθώς η χώρα προετοιμάζεται για μια σειρά κρίσιμων εκλογών. Παρατηρητές της πολιτικής σκηνής αναφέρουν αυξημένη κινητικότητα τόσο από την κυβέρνηση όσο και από την αντιπολίτευση, σε μια περίοδο όπου η εσωτερική πολιτική κατάσταση χαρακτηρίζεται από ρευστότητα και έντονη αντιπαράθεση.
«Σας ευχαριστώ όλους για την υποστήριξή σας. Αν είμαστε ενωμένοι, αν σταθούμε χέρι-χέρι χωρίς διακρίσεις, αν δεν διστάζουμε να πούμε τη γνώμη μας με ειρήνη, οι όμορφες μέρες γεμάτες ελπίδα είναι δικές μας. Πρέπει να αγωνιστούμε για τη φυλακισμένη μας νεολαία, το μέλλον μας, τους μελλοντικούς προέδρους μας, τους μηχανικούς μας, τους γιατρούς μας, τους καλλιτέχνες μας. Αυτή η χώρα είναι δική μας. Το μέλλον είναι δικό μας» έγραψε ο ίδιος μετά τη σύλληψή του.
Υψηλά πρόστιμα σε Facebook και Instagram
Η λογοκρισία δεν περιορίστηκε μόνο σε φυσικά πρόσωπα. Η τουρκική κυβέρνηση στράφηκε κατά των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Η πλατφόρμα X (πρώην Twitter) μπλόκαρε πάνω από 120 λογαριασμούς, υπό πίεση από την τουρκική ρυθμιστική αρχή. Μεταξύ αυτών, λογαριασμοί ηθοποιών όπως η Ρόζντα Ντεμιρέρ και ο Αλικάν Γιουτσεσόι. Κάποιοι είδαν τις καριέρες τους ν' ανατρέπονται από τη μια μέρα στην άλλη. H Aybuke Pusat και η Basak Gumulcinelioglu απολύθηκαν από παραγωγές της κρατικής TRT.
Η Meta, ιδιοκτήτρια του Facebook και του Instagram, παραδέχθηκε δημόσια πως αντιμετωπίζει βαριά πρόστιμα επειδή αρνήθηκε να συμμορφωθεί πλήρως με τις εντολές λογοκρισίας. Σε ανακοίνωσή της, εξέφρασε την ανησυχία της για την περιστολή της ελευθερίας του λόγου. Η παραδοχή αυτή, όμως, ήρθε εκ των υστέρων. Για πολλούς, η σιωπή των ψηφιακών κολοσσών τη στιγμή της καταστολής ήταν εκκωφαντική.
«Αντισταθήκαμε στα αιτήματα της τουρκικής κυβέρνησης να περιορίσουμε περιεχόμενο που σαφώς αφορά το δημόσιο συμφέρον, και ως αποτέλεσμα μας επιβλήθηκαν πρόστιμα» ανέφερε η Meta σε δήλωση της (σύμφωνα με το Associated Press). «Τα κρατικά αιτήματα περιορισμού της ελευθερίας λόγου στο διαδίκτυο, μαζί με απειλές για μπλοκάρισμα υπηρεσιών, είναι σοβαρά και προκαλούν φόβο στους πολίτες να εκφραστούν ελεύθερα» πρόσθεσε.
Ακύρωσαν οι Muse τη συναυλία τους
Παράλληλα, οι Muse και ο Τρέβορ Νόα ακύρωσαν προγραμματισμένες εμφανίσεις στην Κωνσταντινούπολη, δηλώνοντας πως δεν επιθυμούν να συνεργάζονται με διοργανωτές που τάσσονται κατά των ειρηνικών κινημάτων διαμαρτυρίας.
Μετά την κατακραυγή, οι Muse ανακοίνωσαν: «Αφού ακούσαμε το κοινό μας και σεβόμενοι τις ανησυχίες του, αποφασίσαμε ν' αναβάλουμε τη συναυλία μας στην Κωνσταντινούπολη για το 2026, ώστε να διασφαλίσουμε ότι η DBL Entertainment δεν θα εμπλέκεται».
Ο Robbie Williams, που έχει συναυλία τον Ιούνιο, δέχεται επίσης πιέσεις ν' αποσύρει την παρουσία του.
Ο ηγέτης του CHP, Οζγκιούρ Οζέλ, επιχειρεί να σταθεί στο πλευρό των καταπιεσμένων. Στήριξε ανοιχτά τους ηθοποιούς, επιτέθηκε στο Χ και στους διαχειριστές του για τη συνενοχή τους στις λογοκριτικές πρακτικές. Η φωνή του βρίσκει απήχηση. Όχι μόνο στους κύκλους της παραδοσιακής αντιπολίτευσης, αλλά και σε ένα νέο κοινό, τη νεολαία που βγαίνει στους δρόμους, που διεκδικεί με νέα μέσα, που δεν τρομάζει εύκολα.
Αλλά η κρατική απάντηση εντείνεται. Οι διαδηλώσεις έξω από το Δημαρχείο της Κωνσταντινούπολης διαλύθηκαν με μαζικές συλλήψεις. Οι κατηγορίες για «υποκίνηση μίσους» και «διασπορά διχασμού» πέφτουν βροχή. Το ερώτημα δεν είναι πλέον μόνο πολιτικό. Είναι βαθιά υπαρξιακό. Ποια Τουρκία θα αναδυθεί μέσα από αυτό το χάσμα; Μια χώρα κλειστή, τιμωρητική, φοβική; Ή μια κοινωνία που θα βρει το κουράγιο να δει κατάματα τον εαυτό της και να επαναπροσδιορίσει τις αξίες της;
Το πνεύμα των διαδηλώσεων δεν έχει σβήσει. Αντιθέτως, έχει περάσει πλέον σε μια πιο διακριτική αλλά εξίσου δυναμική μορφή. Το βλέπει κανείς στις εκφράσεις των φοιτητών, στην τέχνη που επιμένει ν' ανθίζει, στα βλέμματα που συναντιούνται στους δρόμους της Άγκυρας και της Σμύρνης.
Ο Cem, η Aybuke, η Ρόζντα, ο φοιτητής από το Πανεπιστήμιο της Άγκυρας που κρατά χειρόγραφο πανό, ο ηλικιωμένος που ψιθυρίζει «bravo» στον δρόμο – όλοι αυτοί είναι η φωνή μιας άλλης Τουρκίας. Μιας χώρας που δεν έχει ακόμη ηττηθεί. Που επιμένει να ονειρεύεται. Και όσο αυτή η φωνή επιμένει, το ερώτημα παραμένει ανοιχτό.
Ο Μάκης Βορίδης περιέγραψε σήμερα (17/4) την σκληρή πολιτική που αναμένεται να ακολουθήσει η κυβέρνηση στο μεταναστευτικό, προαναγγέλλοντας πως οι μετανάστες χωρίς χαρτιά θα κρατούνται.
Ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, μιλώντας στον ΣΚΑΪ, ρωτήθηκε τι θα κάνει η κυβέρνηση «με τους παράτυπους μετανάστες» και απάντησε: «Είναι παράνομοι. Δεν είναι δηλαδή ότι υπάρχει μία αβλεψία ως προς τον τύπο, ξέχασαν κάποιο χαρτί, είναι παράνομοι, μπαίνουνε παρανόμως, παραβιάζοντας το νόμο μας για τη νόμιμη είσοδο στη χώρα. (...). Πρέπει να αναπτύξουμε και να διευρύνουμε το σύστημα επιστροφών που έχουμε. Όταν κάποιος δεν είναι νόμιμα στην Ελλάδα, όταν δεν έχει άσυλο ή άδειες παραμονής, αυτός πρέπει να επιστρέφεται είτε στον τόπο καταγωγής του, είτε στην χώρα από την οποία ήρθε εφόσον αυτή είναι μία ασφαλής χώρα».
Όπως πρόσθεσε, «χθες τελειώσαμε την πρώτη επεξεργασία που έχουμε να κάνουμε στον νόμο για τις επιστροφές. Τον κάνουμε αυστηρότερο. (...). Πρέπει να οδηγείται σε κράτηση ο παράνομος προκειμένου να απομακρυνθεί. Να μην κυκλοφορεί καθόλου. Θα είναι σε διοικητικό περιορισμό. Αυτός ο διοικητικός περιορισμός μπορεί να διαρκέσει έως 18 μήνες».
Η αναδρομική έκθεση του θεσσαλονικιού εικαστικού Χρήστου Αλαβέρα στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών παρουσιάζει τη πολυσήμαντη δημιουργική του πορεία, που μετρά περισσότερα από 40 χρόνια. Η έκθεση αποτελεί το επιστέγασμα μιας μακρόχρονης σχέσης του δημιουργού με το Τελλόγλειο που φέτος συμπληρώνει 25 χρόνια λειτουργίας.
Με κύριο μέσο το σχέδιο και την εξπρεσιονιστική αποτύπωση εκφράσεων και ανθρώπινων μορφών συχνά σε μεγάλες επιφάνειες, ο Χρήστος Αλαβέρας ως ευαίσθητος παρατηρητής της ανθρώπινης κατάστασης κινείται στα όρια του καλλιτεχνικού και του υπαρξιακού.
Μορφές που παίρνουν σάρκα και οστά μέσα από τις γραμμές του κάρβουνου και του μολυβιού αποδίδουν τα έντονα συναισθήματα και βιωματικά στοιχεία του δημιουργού σε έναν πηγαίο και ειλικρινή σχολιασμό στιγμών . Ο Χρήστος Αλαβέρας δε φοβάται να κοιτάξει την αλήθεια κατάματα, το έργο του γίνεται εργαλείο κριτικής του σύγχρονου παγκόσμιου γίγνεσθαι.
Το κοινοβούλιο της Ουαλίας συζητά επί του παρόντος μια πρόταση για την επιβολή κυρώσεων στους πολιτικούς που παραπλανούν σκόπιμα το εκλογικό σώμα με σκοπό να εξασφαλίσουν ψήφους. Σε περίπτωση που αποδειχθεί ότι οι δηλώσεις τους είναι ψευδείς, θα μπορούσαν να εκδιωχθούν από το αξίωμά τους. Οι υποστηρικτές αυτού του μέτρου πιστεύουν ότι θα συμβάλει στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στην πολιτική.
"Η ειλικρίνεια δεν συγκαταλέγεται ποτέ στις πολιτικές αρετές", έγραψε η Χάνα Αρέντ για την πολιτική θεωρία το 1971, "και τα ψέματα θεωρούνταν πάντα δικαιολογημένα εργαλεία στις πολιτικές διαπραγματεύσεις".
Όμως, η κυβέρνηση της Ουαλίας, υπό την ηγεσία του Εργατικού Κόμματος, θέλει να αλλάξει αυτό το παράδειγμα, υποσχόμενη να εισαγάγει νομοθεσία "σε παγκόσμιο επίπεδο" μέχρι το 2026, με στόχο να καταστήσει το ψέμα παράνομο στην πολιτική της Ουαλίας.
Για να μελετήσει τον καλύτερο τρόπο εφαρμογής του μέτρου, η Εκτελεστική Επιτροπή του Κάρντιφ ζήτησε τη βοήθεια της Επιτροπής Δεοντολογίας της Σένεντ (Ουαλικό Κοινοβούλιο). Η δεξαμενή σκέψης Compassion in Politics παρουσιάζει επίσης στοιχεία για τη διευκρίνιση του τελικού κειμένου του νομοσχεδίου.
Σύμφωνα με την πρόταση, οι εκλεγμένοι πολιτικοί που λένε εσκεμμένα ψέματα θα μπορούσαν να εκδιωχθούν από το αξίωμά τους.
Η ποινικοποίηση επεκτείνεται επίσης στους πολιτικούς υποψηφίους, οι οποίοι θα υπόκεινται σε ποινική δίωξη αν "παραπλανούν το κοινό ή κάνουν ψευδείς δηλώσεις για να κερδίσουν ψήφους", σύμφωνα με τη δεξαμενή σκέψης.
Αυτή η "πρωτοποριακή νομοθεσία" έχει ως στόχο να θέσει την Ουαλία στην πρώτη γραμμή της "παγκόσμιας πρόκλησης" για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στην πολιτική.
Απομάκρυνση των πολιτικών που ψεύδονται προκειμένου να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των πολιτών
Τα μέτρα για την ποινικοποίηση των πολιτικών που ψεύδονται θα πρέπει να θεσπιστούν πριν από τις επόμενες εκλογές, οι οποίες είναι προγραμματισμένες για τις 7 Μαΐου 2026. Αυτό δήλωσε ο Μικ Αντόνιου, γενικός σύμβουλος της ουαλικής κυβέρνησης.
"Η κυβέρνηση της Ουαλίας θα καταθέσει νομοθεσία πριν το 2026 για την αποπομπή μελών και υποψηφίων που κρίνονται ένοχοι για σκόπιμη απάτη μέσω μιας ανεξάρτητης δικαστικής διαδικασίας" δήλωσε ο Αντόνιου, όπως αναφέρεται στη βρετανική εφημερίδα The Guardian.
Εν τω μεταξύ, η Χάνα Μπλάιθιν, η βουλευτής των Εργατικών που προεδρεύει της επιτροπής, παρουσίασε μια σειρά συστάσεων στις οποίες θεωρεί απαραίτητη την αυστηροποίηση των κανόνων για τα μέλη και τους υποψηφίους του κοινοβουλίου, ιδίως σε μια εποχή που η εμπιστοσύνη του κοινού στα θεσμικά όργανα είναι χαμηλή.
"Οι πολίτες πρέπει να μπορούν να εμπιστεύονται αυτούς που τους εκπροσωπούν. Η έκθεσή μας διατυπώνει συστάσεις για τη ριζική βελτίωση των κανόνων μας και καθιστά σαφές σε όποιον θέλει να αναλάβει δημόσιο αξίωμα ότι η εσκεμμένη εξαπάτηση δεν είναι αποδεκτή", τονίζει η βουλευτής.
Για τον Σαμ Φόουλς, διευθυντή του Ινστιτούτου Συνταγματικών και Δημοκρατικών Ερευνών, "η ανάλυση αυτή αποτελεί απόρριψη της καταστροφικής συμβουλής που λέει ότι είναι πολύ δύσκολο να απαιτήσουμε από τους πολιτικούς να είναι ειλικρινείς".
"Έχουμε επαγγελματικούς κανονισμούς που απαιτούν από άλλα επαγγέλματα να ενεργούν με ακεραιότητα. Πρέπει να επιμείνουμε στα ίδια επαγγελματικά πρότυπα από τους πολιτικούς που περιμένουμε από τους άλλους" τονίζει.
Η Τζένιφερ Ναντέλ, συνδιευθύντρια της δεξαμενής σκέψης Compassion in Politics, επισημαίνει επίσης ότι "η έκθεση αυτή τοποθετεί την Ουαλία σταθερά στην πρώτη γραμμή του αγώνα κατά της πολιτικής απάτης. Ωστόσο, η έκθεση δεν φτάνει στο σημείο να ζητήσει να επιβληθούν ποινικές κυρώσεις σε εν ενεργεία βουλευτές, αλλά αντίθετα βασίζεται στην ενίσχυση των υφιστάμενων μηχανισμών τυποποίησης".
Και γι' αυτό η Ναντέλ ξεκαθαρίζει: "Θα θέλαμε να το δούμε να προχωράει περισσότερο προς αυτή την κατεύθυνση. Το κοινοβούλιο αναλαμβάνει δράση και τώρα ζητάμε από το Westminster να ακολουθήσει το παράδειγμά του".
"Ήρθε η ώρα να βάλουμε τέλος στα ψέματα"
Η δεξαμενή σκέψης Compassion in Politics δήλωσε ότι "το ψέμα είναι ένα πολύ συνηθισμένο φαινόμενο στη βρετανική πολιτική" και, ως εκ τούτου, ξεκίνησε μια συνεργασία με δικηγόρους για την ανάπτυξη ενός νέου νομοσχεδίου που θα απαιτεί από τους πολιτικούς να είναι ειλικρινείς με το κοινό.
Στην επίσημη σελίδα της ομάδας, επισημαίνεται ότι "δεν υπάρχουν κανόνες που να εμποδίζουν έναν πολιτικό να λέει ψέματα όταν απευθύνεται στο κοινό" και πιστεύει ότι "δεν χρειάζεται να είναι έτσι".
Και μας υπενθυμίζει: "Ένας πελάτης μπορεί να ζητήσει αποζημίωση αν έχει εξαπατηθεί από μια εταιρεία, αλλά ένας ανέντιμος πολιτικός μπορεί να λέει ψέματα στο εκλογικό σώμα χωρίς να τιμωρείται".
"Για το καλό της δημοκρατίας μας, αυτό πρέπει να αλλάξει", ζητά το Compassion in Politics.
Οι δασμοί που ανακοίνωσε, πήρε πίσω και έπειτα ανακοίνωσε εκ νέου ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ εξελίσσονται πια σε πονοκέφαλο για όσους παράγουν, εμπορεύονται και αγοράζουν δίσκους βινυλίου στις ΗΠΑ.
Αυτήν τη στιγμή «το τοπίο είναι τρελά ρευστό», δηλώνει στο περιοδικό Wired ο Ερικ Μίλερ, ιδρυτής της αμερικανικής δισκογραφικής Pirates Press.
Κατασκευαστές και έμποροι συμφωνούν ότι το όποιο πρόσθετο κόστος προκύψει από τους δασμούς θα επιβαρύνει τους καταναλωτές. Ακόμη και μια αύξηση της τάξεως του 10% στους δασμούς θα μπορούσε να προκαλέσει σημαντική επιβάρυνση σε έναν κλάδο που ήδη επηρεάζεται αρνητικά από τον πληθωρισμό και τα αυξανόμενα κόστη, σημειώνει το περιοδικό Wired επικαλούμενο παράγοντες της αγοράς.
«Κοιτάξτε τα μαθηματικά. Τα εισοδήματα των πολιτών δεν έχουν αυξηθεί ιδιαίτερα. Ο κλάδος σίγουρα υποχωρεί. Τα εργοστάσια δυσκολεύονται. Εάν το κόστος των δίσκων αυξηθεί, αυτό δεν θα είναι καλό. Δεν πρόκειται να βοηθήσει κανέναν», σχολιάζει ο Μίλερ.
Σημειώνεται ότι κάποια από τα μεγαλύτερα παγκοσμίως εργοστάσια παραγωγής δίσκων βινυλίου βρίσκονται εκτός ΗΠΑ. Ο κολοσσός που ακούει στο όνομα GZ Media έχει, για παράδειγμα, την έδρα του, στην Τσεχία. Ο λόγος για μια βιομηχανία που «κόβει» περίπου 70 εκατομμύρια δίσκους βινυλίου ετησίως.
Αλλά και για τα εργοστάσια που «κόβουν» δίσκους στις ΗΠΑ, τα δεδομένα πια περιπλέκονται αφού εκείνα, προκειμένου να «τυπώσουν» βινύλια, βασίζονται σε εισαγωγές από το εξωτερικό. Συγκεκριμένα, οι παραγωγοί στις ΗΠΑ εισάγουν ποσότητες πολυβινυλοχλωριδίου (PVC) κυρίως από την Ταϊλάνδη και χαρτί κυρίως από τον Καναδά, το μεν PVC για την κατασκευή των ίδιων των δίσκων βινυλίου, το δε χαρτί για τις θήκες και τα εξώφυλλα/οπισθόφυλλα. Παράλληλα ωστόσο, από το εξωτερικό προέρχονται και πολλά από τα μηχανήματα που λειτουργούν στα εργοστάσια στις ΗΠΑ.
«Κάποια από τα δικά μου μηχανήματα κατασκευάστηκαν στο Χονγκ Κονγκ. Εάν χρειαστώ εξαρτήματα ή ανταλλακτικά που θα προέρχονται από την Κίνα, αυτό είναι πολύ τρομακτικό», σχολιάζει ο Στίβεν Γουόκερ, ιδιοκτήτης της 33 Grooves Records.
Με βάση τα σημερινά δεδομένα, οι δίσκοι που εισάγονται στις ΗΠΑ από το εξωτερικό, ως έτοιμα προϊόντα προς πώληση, δεν υπόκεινται σε δασμούς.
Εκπρόσωπος της Recording Industry Association of America δηλώνει στο Wired ότι, με βάση την «τρέχουσα αντίληψη» της κατάστασης, οι εισαγωγές δίσκων εξαιρούνται από τους δασμούς του Τραμπ. Ωστόσο, η αίσθηση που επικρατεί πια είναι ότι αυτό το καθεστώς μπορεί να πάψει να ισχύει.
Τι θα μπορούσαν να κάνουν, σε μια τέτοια περίπτωση, όσοι εισάγουν βινύλια στις ΗΠΑ; Ενδεχομένως να επικαλεστούν έναν νόμο του 1988 βάσει του οποίου εξαιρείται από τους δασμούς ό,τι μπορεί να θεωρηθεί «πληροφοριακό υλικό» (informational material) και να αρχίσουν να αντιμετωπίζουν τους εισαγόμενους δίσκους ως τέτοιου τύπου υλικό.
Η φωτογραφία ενός 9χρονου Παλαιστίνιου, ακρωτηριασμένου και από τα δύο χέρια καθώς προσπαθούσε να ξεφύγει από ισραηλινή επίθεση στην Γάζα, παίρνει το πρώτο βραβείο του World Press Photo 2025.
Η φωτογραφία ανήκει στην Παλαιστίνια φωτογράφο Σαμάρ Ελούφ και τραβήχτηκε για τους New York Times. Είναι ένα πορτρέτο του Μαχμούντ Αζούρ, ο οποίος διακομίσθηκε σε νοσοκομείο της Ντόχα αφού η έκρηξη του ξερίζωσε το ένα χέρι και ακρωτηρίασε το άλλο.
«Ενα από τα δυσκολότερα πράγματα, όπως μου εξήγησε η μητέρα του Μαχμούντ, είναι ότι, όταν ο Μαχμούντ κατάλαβε ότι τα χέρια του έχουν ακρωτηριαστεί, η πρώτη φράση που της είπε ήταν: “Και πώς θα σε αγκαλιάζω;”», δήλωσε η Σαμάρ Ελούφ.
Η φωτογράφος κατάγεται από την Γάζα και μεταφέρθηκε επίσης εκτός της Γάζας τον Δεκέμβριο 2023. Εκτοτε κάνει τα πορτρέτα βαριά τραυματισμένων από τον πόλεμο Παλαιστινίων που έχουν εγκατασταθεί στην Ντόχα.
«Είναι μια σιωπηλή φωτογραφία, που ωστόσο μιλά δυνατά. Διηγείται την ιστορία ενός αγοριού, αλλά και ενός μεγαλύτερου πολέμου που θα σημαδέψει τις μελλοντικές γενιές», δήλωσε η Ζουμάνα Ελ Ζέιν Χούρι, εκτελεστική διευθύντρια του World Press Photo.
Η κριτική επιτροπή του βραβείου που επαίνεσε την σύνθεση της φωτογραφίας, την προσοχή στον φωτισμό και το θέμα της που δίνει λαβή για σκέψη και κυρίως για τα θέματα που αφορούν το μέλλον του Μαχμούντ.
Τώρα το αγόρι μαθαίνει να παίζει με το τηλεφωνό του, να γράφει και να ανοίγει τις πόρτες με τα πόδια του, λέει η κριτική επιτροπή του World Press Photo 2025.
«Ο Μαχμούντ έχει ένα πολύ απλό όνειρο: θέλει να βάλει τεχνητά χέρια και να ζήσει μια ζωή σαν οποιοιδήποτε άλλου παιδιού», γράφουν σε ανακοίνωσή τους οι διοργανωτές του World Press Photo.
Ανακοίνωση με τίτλο «Τα εικαστικά έργα που βανδαλίστηκαν στην Εθνική Πινακοθήκη έπρεπε να έχουν ήδη επιστρέψει στη θέση τους» κοινοποίησε η Πρωτοβουλία Εναντίον της Λογοκρισίας, επαναφέροντάς το αίτημά της και ζητώντας «δημόσια και επίσημη ανακοίνωση από την Εθνική Πινακοθήκη, με σαφή δέσμευση».
Όπως αναφέρει η ανακοίνωση:
«Στις 10 Μαρτίου 2025 ένας ως τότε μάλλον άγνωστος βουλευτής της Νίκης έγινε δημόσιο πρόσωπο στο πανελλήνιο μέσω του βανδαλισμού εικαστικών έργων του Χριστόφορου Κατσαδιώτη, στην Εθνική Πινακοθήκη. Είχε ζητήσει ήδη, με κοινοβουλευτική ερώτησή του, την απόσυρση έργου του Κατσαδιώτη από την έκθεση «Η Σαγήνη του Αλλόκοτου». Ωστόσο, καθώς το Υπουργείο Πολιτισμού αρνήθηκε να ικανοποιήσει το ευγενές αίτημά του, αποφάσισε να το πάρει πάνω του. Η διεύθυνση της Πινακοθήκης, προς τιμήν της, αντέδρασε αμέσως, αφήνοντας άθικτο τον τόπο του εγκλήματος, εις μνήμην του άλγους. Ωστόσο, τρεις μέρες μετά, δυστυχώς τα έργα αποσύρθηκαν.
»Για ένα ολόκληρο μήνα, η λογοκρισία νικάει την ελευθερία. Η μισαλλοδοξία επικρατεί της δημοκρατίας και ο σκοταδισμός διαλύει τη δυνατότητά μας να υλοποιούμε στην πράξη τη συνταγματική επιταγή που ανεπιφύλακτα υπαγορεύει πως «η τέχνη είναι ελεύθερη». Είτε ως καλλιτέχνες, είτε ως κοινό.
»Είμαστε μια ομάδα πολιτών με την επωνυμία «Πρωτοβουλία Εναντίον της Λογοκρισίας» που συγκροτήθηκε επί τούτου, με μόνη στόχευση τησυνταγματικά επιβεβλημένη επιστροφή των έργων. Στις 27 Μαρτίου διοργανώσαμε διαμαρτυρία έξω από την Εθνική Πινακοθήκη στην οποία εκθέσαμε μια σειρά από λογοκριτικά συμβάντα επί εικαστικών έργων τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Θεωρήσαμε, και συνεχίζουμε να θεωρούμε, ότι αν δεν ασκήσουμε κι εμείς πίεση, προασπίζοντας τη συνταγματική επιταγή, τότε αφήνουμε την ελευθερία μας αιχμάλωτη στα χέρια των Παπαδόπουλων.
»Σήμερα, σχεδόν σαράντα μέρες το περιστατικό, η τύχη των έργων είναι ασαφής. Κατά την επίσημη εκδοχή, «συντηρούνται». Όμως, τέσσερα χαρακτικά δεν χρειάζονται ένα μήνα συντήρηση. Στις 10 Απριλίου 2025, με επιστολή τους προς το Υπουργείο Πολιτισμού και την Εθνική Πινακοθήκη, 24 καλλιτέχνες, εκπρόσωποι και κληρονόμοι ζητούν την απόσυρση των δικών τους έργων τους από την Πινακοθήκη «έως ότου επανεκτεθούν τα έργα που παρανόμως κατέβηκαν». Και καλούν «την Εθνική Πινακοθήκη και το ΥΠΠΟ να δράσουν σύμφωνα με το Νόμο και να επανεκθέσουν τώρα τα έργα που αποκαθηλώθηκαν, όπως ακριβώς υπαγορεύει ο Νόμος και το δημοκρατικό πολίτευμα».
»Εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στους υπογράφοντες και υπογράφουσες. Προφανώς υπό την πίεση που άσκησε η επιστολή, σε συνέντευξη Τύπου για μια άλλη έκθεση, την ίδια μέρα, η διευθύντρια της Πινακοθήκης είπε ότι τα έργα θα επανέλθουν τον Μάιο και πως τότε, με την επιστροφή τους, θα πραγματοποιηθείκαι ημερίδα με αντικείμενο τη λογοκρισία.
»Η δήλωση αποτελεί ασφαλώς θετική εξέλιξη, ωστόσο η ως τώρα πορεία των πραγμάτων μάς δημιουργεί αμφιβολίες για το τι θα γίνει. Και, βέβαια, δεν αντιλαμβανόμαστε γιατί τα έργα δεν έχουν ήδη επανεκτεθεί. Τέσσερα χαρακτικά είναι, μια μέρα δουλειάς αρκεί. Ούτε εμείς ούτε το ίδιο το Σύνταγμα, που ρητά κατοχυρώνει την ανεπιφύλακτη ελευθερία της τέχνης, μπορούμε να αποδεχτούμε συμψηφισμούς είτε αισθητικούς είτε επικοινωνιακούς (όπως η εύρεση «κατάλληλων» ημερομηνιών). Τα όρια της τέχνης τα θέτει η ίδια η τέχνη, και όχι οποιοσδήποτε εξουσιαστικός φορέας, είτε είναι η εκάστοτε κυβέρνηση ή η Εκκλησία ή, ακόμα χειρότερα, ο κάθε βάνδαλος, πολιτικός, ιερέας ή ιδιώτης. Επίσης, για ένα τόσο ζωτικό ζήτημα, απαιτείται επίσημη ανακοίνωση της Πινακοθήκης και όχι απλώς μια προφορική δήλωση.
»Ως Πρωτοβουλία εναντίον της Λογοκρισίας ζητάμε, όπως από την πρώτη στιγμή, την άμεση επανέκθεση των έργων. Ζητάμε δημόσια και επίσημη ανακοίνωση από την Εθνική Πινακοθήκη, με σαφή δέσμευση. Διαφορετικά, μια εκδήλωση σχετικά με τη λογοκρισία στην Πινακοθήκη φοβόμαστε ότι μπορεί να καταλήξει σε μια νεκρολογία για την ελευθερία της τέχνης».
Την είδηση πως ο εισαγγελέας πρωτοδικών, Σωτήρης Μπουγιούκος, ζήτησε την παράταση προφυλάκισης του Νίκου Ρωμανού για 6 ακόμη μήνες, γνωστοποίησε η Επιτροπή Αλληλεγγύης για τον Νίκο Ρωμανο.
Η εισήγηση του εισαγγελέα Μπουγιούκου είναι κομμάτι της γενικής κατασταλτικής πολιτικής της ΝΔ του δόγματος «Νόμος και Τάξη» και του διπλού προσώπου της αστικής δικαιοσύνης, επισημαίνει η Επιτροπή στην ανακοίνωσή της.
Αναλυτικά η ανακοίνωση
Την παράταση της προφυλάκισης για άλλο ένα εξάμηνο για τον Νίκο Ρωμανό και για όλους τους/τις πολιτικούς κρατούμενους/ες της υπόθεσης των Αμπελοκήπων, ζητάει ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών Σωτήρης Μπουγιούκος. Με μια ατεκμηρίωτη και πολιτικά υπαγορευμένη πρόταση που αποτελεί ουσιαστικά αντιγραφή των διαβιβαστικών της "αντι"τρομοκρατικής, ο εισαγγελέας Σωτήρης Μπουγιούκος ζητά την παράταση της προφυλάκισης για άλλο ένα εξάμηνο, πρόταση που εισάγεται και θα συζητηθεί από το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών στις 22 Απριλίου.
Στην εισαγγελική πρόταση γίνεται ξεκάθαρη η πολιτική φύση της υπόθεσης αφού εμφατικά ο ίδιος ο εισαγγελέας κουρελιάζοντας ακόμα και τους νόμους του αστικού κράτους και το "τεκμήριο αθωότητας" δηλώνει ότι για τον Νίκο Ρωμανό «Λαμβανομένου εισέτι υπόψη το γεγονός ότι τα ως άνω αδικήματα (για τα οποία κατηγορείται) τελέστηκαν κατά χρόνο δοκιμασίας του ως άνω κατηγορουμένου μετά την υφ' όρων απόλυση του». Συλλογισμός βγαλμένος από τον 12ο όροφο της ΓΑΔΑ και από το Υπουργείο ΠΡΟΠΟ, που μηχανορραφούν διώξεις με τη λογική του συνήθη ενόχου.
Άλλο ένα τραγελαφικό σημείο της πρότασής του αποτελεί και το επιχείρημα για τη χρονολογία έκδοσης και διοχέτευσης στην αγορά της σακούλας από την εταιρεία. Μέσα από αυτό το φαιδρό επιχείρημα, το ότι η σακούλα δεν κυκλοφορούσε το 2013 αλλά ξεκίνησε διευρυμένα στην αγορά το 2022, ο εισαγγελέας προσπαθεί να δημιουργήσει κλίμα ενοχοποίησης. Είτε η σακούλα είναι κατασκευής του 2013, είτε του 2022, είτε του 2008, οποιοσδήποτε σε οποιοδήποτε χρόνο μπορεί να πιάσει ένα κινούμενο αντικείμενο.
Και το αποκορύφωμα όλων των παραπάνω είναι και η προσθήκη στην εισαγγελική πρόταση ότι δεν έχει προκύψει κάποια αλλαγή στην προανακριτική διαδικασία από τη μέρα που προφυλακίστηκε. Τι και αν βγήκαν προσφάτως τα αποτελέσματα των εγκληματολογικών εργαστηρίων (των δικών τους εργαστηριακών δηλαδή) και δεν βρέθηκε τίποτα άλλο. Η ουσία είναι μία και σαφής: το τεκμήριο της αθωότητας καταστρατηγείται και προκαταβάλλεται η ενοχή του Νίκου από πολύ αρχικό στάδιο. Γιατί ο Νίκος δεν είναι παιδί του δικού τους συστήματος, συνομιλητής τους στα διεφθαρμένα πολιτικά σαλόνια της δεξιάς.
Η δικαιοσύνη των 2 μέτρων και 2 σταθμών γίνεται ακόμα πιο προκλητική. Γιατί και ο Σωτήρης Μπουγιούκος δεν είναι τυχαίος εισαγγελέας πρωτοδικών -είναι γνωστό όνομα στις δίκες υψηλού ενδιαφέροντος από την πλευρά του κράτους και της κυβέρνησης ΝΔ. Είναι ο ίδιος ο εισαγγελέας που αθώωσε πρωτόδικα τους 4 αστυνομικούς που συμμετείχαν στη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου στην οδό Γλάδστωνος από τους δολοφόνους Χορταριά και Δημόπουλο. Είναι ο ίδιος εισαγγελέας που έριξε στα ελαφριά τον Φουρθιώτη, μειώνοντας τη δίωξή του από κακουργηματική σε πλημμεληματική, για να κλείσει ο κύκλος με το σκάνδαλο του Φουρθιώτη, του εκλεκτού δημοσιογράφου της ΝΔ, του λατρευτού του Μαξίμου που εγκωμίαζε τον Μητσοτάκη στις εκπομπές του λέγοντας ότι είναι «γεννημένος ηγέτης»!
Αυτός ο εισαγγελέας τώρα εισηγείται την παράταση της προφυλάκισης των συντρόφων και των συντροφισσών μας. Επιβεβαιώνοντας για μια ακόμη φορά τον ρόλο του ως εντολοδόχου της πολιτικής εξουσίας και εφαρμοστή της κυβερνητικής πολιτικής της ΝΔ. Μιας εγκληματικής πολιτικής, ενός συστήματος αδικίας που "βγάζει λάδι" αστυνομικούς και παιδοβιαστές αν είναι διακεκριμένα στελέχη της ΝΔ (υπόθεση Λιγνάδη), δολοφονεί στα Τέμπη και στην Πύλο και βεβηλώνει τους νεκρούς μέσω της συγκάλυψης και της ασυδοσίας, και από την άλλη διώκει αγωνιστές και αγωνίστριες με υπερδιογκωμένα κατηγορητήρια μέσω του τρομονόμου 187Α, φυλακίζει όποιον δεν συμβιβάζεται με την εγκληματική πολιτική της και το σύστημα αδικίας.
Η εισήγηση του εισαγγελέα Μπουγιούκου είναι κομμάτι της γενικής κατασταλτικής πολιτικής της ΝΔ του δόγματος "Νόμος και Τάξη" και του διπλού προσώπου της αστικής δικαιοσύνης. Το συμβούλιο μέσα σε αυτό το πλαίσιο θα καλεστεί να πάρει απόφαση την ερχόμενη βδομάδα και η απόφαση θα είναι ξεκάθαρα πολιτική. Nα γιγαντώσουμε το κίνημα αλληλεγγύης και να γίνουμε ανάχωμα στην καταστολή. Ούτε βήμα πίσω.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ/ΣΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ/ΕΣ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ!
Μ.Δευτέρα στο ραδιόφωνο της ΕΡΤopen και την εκπομπή ΠΕΣ ΤΑ ΟΛΑ καλεσμένος της Άννας Ματθαίου ο επ.πρόεδρος της πανελλήνιας ομοσπονδίας ένωσης στρατιωτικών ΠΟΜΕΝΣ Αντισμήναρχος κ.Δημήτριος Ρώτας
